Posts

Showing posts from May, 2021

વિર માંગડાવાળા ના દુહા

Image
વિર માંગડાવાળા ના દુહા વળી છે પાછી વાર, ભૂંડે મોઢે ભાણની, (પણ) એકલડો અસવાર, મીટે ન ભાળું માંગડો. પાઘડિયું પચાસ, આંટાળિયું એકેય નહિ, ઈ ઘોડો ને અસવાર, મીટે ન ભાળું માંગડો. ઘોડો આવે ઘૂમતો, માથે સોનરી સાજ, એકલડો અસવાર, મીટે ન ભાળું માંગડો. પદમાનો પ્રીતાળ, હીરણની હદમાં રિયો, ઝાઝા દેજો જુહાર, મરતાં બોલ્યો માંગડો. વડલે વીંટો દેત, સોનેરી સિરપાવનો, (ત્યાં) બાયલ બીજે દેશ, માર્યો જેઠાણી માંગડો. સોડ્યું લાવો સાત, માંગડાના મોસાળની, કરશો મા કલ્પાંત, પારે ઊભી પદ્માવતી. મારા પંડ પર કોઈ, રાતા છાંટા રગતના, રિયા જનમારો રોઈ, મીટે ન ભાળું માંગડો. સૌ રોતો સંસાર, (એને) પાંપણીએ પાણી પડે, (પણ) ભૂત રૂવે ભેંકાર, (એને) લોચનિયે લોહી ઝરે. હું બેટો તું બાપ, અરસી, કાં ઓળખ નહિ, પેલા ભવનાં પાપ, આ ભવમાં આવી નડ્યાં. માયલિયું મનમાંય, દાખીને કેને દેખાડીએં, વીંધાણાં વડમાંય, પદમાસું પરણ્યા વિના. ભેળાં થાયીં ભૂત, આડી ગર્યું ઓળંગવા, તન સળગે તાબૂત, અરસી વણ ઓલાય નૈ. સરણ્યું ત્રુટિયું સગા, નેરણ નોધારાં થિયાં, વાયેલ વા કવા, અળસી જળ ઊંડાં ગિયાં. જીવડો તલખે જંપ નહિ, જાય વાળાની જાન, અરસી મેલ્યા એકલા, પદમા પાંસલ પ્રાણ. સખ હૂતું સગા, (